Rozdział 15

 Przeczytaj notatkę pod rozdziałem!!! Ważna informacja!!!

*Następnego dnia*

Wpatrywałam się w ekran laptopa. Włączyłam piosenkę Iron And Wine - Upward Over The Mountain. I włożyłam na uszy słuchawki. Położyłam się na sofie i zamknęłam oczy.

Co właściwie się wczoraj stało? Głupie pytanie. Cholerny Zayn mnie pocałował i wcale tego nie żałuje. Co ze mną nie tak? Teraz to ja leże na sofie i zaprzątam sobie głowę tym cholernym pocałunkiem. Zayn z pewnością teraz siedzi z kolegami i ma to gdzieś. Sądzę że nawet raz nie wrócił pamięcią do tej chwili. Jak mogłam się z nim całować? Przecież go nienawidzę. To wszystko jest strasznie pogmatwane. Zamknęłam laptopa i odłożyłam go na stół. Włożyłam buty i szybko wyszłam z domu.  Postanowiłam się przejść i trochę pomyśleć. Nikt normalny nie całuje się z pierwszą lepszą osobą w dodatku w taki dzień jak wczoraj. Spacerowałam dobrą godzinę, potem po prostu wróciłam do domu. Stanęłam w korytarzu i ściągnęłam buty.

- Maggie!- usłyszałam wołanie mojej mamy. Podążyłam do miejsca w którym słyszałam jej głos. Była w salonie. Odarłam się o framugę drzwi i spojrzałam w jej kierunku. Mama siedziała na kanapie.- Zayn dzisiaj do nas przyjedzie. Chce nam coś powiedzieć.- zmarszczyłam czoło. Pokiwałam głową i poszłam do swojego pokoju. Co Zayn może nam powiedzieć? Co cóż wkrótce się dowiem. Przebrałam się i uczesałam włosy. Dobrze by było gdybym wyglądała jak normalny człowiek.

- Maggie!- usłyszałam głos Josha. Odłożyłam na bok książkę, którą właśnie czytałam i wyszłam z pokoju. Szybko zbiegłam po schodach na dół. Wplotłam palce w swoje włosy by je przeczesać. Gdy pojawiłam się w progu salonu stanęłam jak wryta. Moje oczy otwarły się szerzej ze zdziwienia. W salonie była moja mama, Josh, Zayn i jakaś dziewczyna. Kim ona do cholery jest? Zmarszczyłam czoło. Nadal stałam w progu salonu. Nie potrafiłam zrobić kolejnych kroków. Co jest do cholery?

Dopiero teraz zauważyłam że Zayn trzyma tą dziewczynę za rękę. Miała ona proste brązowe włosy. Jej twarz była idealna. Jej brązowe oczy przeszywały moją osobę. Na jej perfekcyjnych ustach pojawił się uśmiech. Była idealnego wzrostu na dodatek była szczupła. Ona jest idealna do cholery! Kim ona jest?

- To jest Lily.- przedstawił nas sobie. Dziewczyna podeszła do mnie i wyciągnęła swoją rękę w moim kierunku. Spojrzałam na nią, a następnie na twarz dziewczyny. Nadal się uśmiechała. Nie podałam jej ręki. Czego ona się spodziewa? Lily widząc moją niechęć po prostu wróciła z powrotem do Zayna. Znowu ich ręce były złączone. Moje czoło nadal było zmarszczone. Nie odezwałam się od kont tu się zjawiłam. Mama i Josh byli zachwyceni brunetką. Jakże mogło być inaczej. Chodzący ideał.- Przyszedłem tu żeby tak jakby się z wami pożegnać. Wyjeżdżamy z chłopakami.- czyli twoja idealna piękność jedzie z wami?

- Gdzie?- spytał od razu Josh.

- Dostaliśmy się do x-factoru.- na ustach chłopaka był szeroki uśmiech. Po minie Josha było widać że chociaż raz jest z niego dumny. Ja jednak czułam się jakby ktoś przywalił mi w twarz. Żołądek wykręcał mi się z bólu. Widząc Zayna z tą dziewczyną, jak się do niej uśmiecha i szepcze coś do ucha, strasznie zaczęło mnie boleć serce. Odkąt tu stoję nawet nie raczył spojrzeć w moim kierunku. To smutne. Zrobiłam kilka kroków do tyłu i po prostu po cichu opuściłam tą ich sielankę. Wyszłam z domu i po prostu szłam przed siebie. Już nie powstrzymywałam łez. Nie mogłam przecież płakać przy Zaynie i tej jego śmiesznej laleczce. Zresztą pewnie i tak by nikt nie zauważył. Przecież Maggie jest niewidzialna, nie ma uczuć. Jak to miałam w zwyczaju dotarłam do parku. Było to moje ulubione miejsce. Było tak blisko domu, że przychodziłam tu prawie za każdym razem gdy czułam się źle.

Usiadłam na ławce i skryłam swoją twarz w dłoniach. Chciałam z kimś pogadać. Szkoda że nie miałam z kim. Do domu nie miałam zamiaru wracać. Patrzeć na nich wszystkich i uśmiechać się chodź wcale nie miałabym na to ochoty. Mam jeszcze Jamesa. Mojego najlepszego przyjaciela. Zawsze mogę mu wszystko powiedzieć. Wyciągnęłam telefon z kieszeni i wybrałam jego numer. Ręce mi się trzęsły i czułam że zaraz upuszczę to głupie urządzenie. Po kilku sygnałach usłyszałam jego głos. Był taki spokojny i miły.

- Cześć Maggie!

- Cześć James!- bardziej jęknęłam niż powiedziałam.

- Co się stało?- spytał zaniepokojony.

- Nic.- skłamałam.- Spotkamy się?

- Jasne. Wiesz gdzie mieszkam, prawda?

- Tak. Będę za chwile.- odpowiedziałam i się rozłączyłam. Kocham Jamesa za to że mogę na niego liczyć. Wstałam z ławki i poszłam do Jamesa. Nie zajęło mi to dużo czasu. Gdy już zjawiłam się pod jego domem zapukałam do drzwi. Otwarł mi sam James. Nie mam pojęcia skąd miałam jeszcze siły na płacz. Chłopak bez żadnych pytań wpuścił mnie do środka, a następnie mocno przytulił. Jeszcze bardziej się rozpłakałam.

- Ciii!- chłopak szeptał mi do ucha próbując jakoś uspokoić. Gdy już trochę się uspokoiłam poszliśmy do jego pokoju. Usiedliśmy na skraju jego łóżka. Chłopak nadal mnie przytulał.

- Muszę z kimś pogadać.- wymamrotałam pomiędzy szlochami.

- Co się stało?- James szczerze się o mnie martwił.

- Nienawidzę Zayna i tej głupiej Lily.- moje szlochy zmniejszyły się.

- Pokłóciłaś się z nim?- pokręciłam głową.

- Mogę u ciebie zostać na noc? Nie chce wracać do domu jest tam Zayn i ta głupia Lily.

- Jasne że tak.- odpowiedział bez zastanowienia.- Ale jest jeden warunek. Powiedz mi o co chodzi.- pokiwałam głową i opowiedziałam mu wszystko. Zaczynając od wczorajszego dnia, a kończąc na dzisiejszym.

- James, ja go nienawidzę. Jest cholernym dupkiem i idiotą.- wyszeptałam. Łzy kaskadami spływały po moim policzku.- Niech wynosi się z mojego życia z tą pieprzoną Lily.- warknęłam.

- Nie chce go bronić, ale on pewnie nie wie o twoich uczuciach do niego.

- A ten pocałunek i żałosne gadki? James, proszę cię! Przecież nie znalazł sobie dziewczyny w jeden dzień. Pocałował mnie chociaż miał dziewczynę. Nawet nie zdajesz sobie sprawy jak się czułam słuchając co ma nam do powiedzenia. Czułam się jakby ktoś przywalił mi z całych swoich sił w twarz. W czym ona jest lepsza ode mnie?

- Maggie, sama twierdzisz że musiał z nią być już wcześniej. Może nawet jeszcze ciebie w tedy nie znał kiedy.- James zaśmiał się.- Nie smuć się. To jak spojrzałaś na jej rękę gdy się poznawałyście, było cudowne. Musiała się czuć głupio. Zasłużyła na to.- mimo złego samo poczucia uśmiechnęłam się na samą myśl jak Lily się czuła. To sprawiło mi maleńką satysfakcję, ale jednak to ona wygrała.

*Oczami Zayna*

Chciałem pożegnać się z Maggie, ale jej nigdzie nie było. Widziałem jak wychodzi z salonu, ale nie wiedziałem że miała zamiar wyjść z domu. Jej wybór. Myślałem że już się pogodziliśmy, ale widocznie się pomyliłem. Nie obchodzą mnie już jej zasrane humorki. Nie chciała słuchać, to droga wolna. Czasami zachowuje się jak dziecko. Mogła chociaż powiedzieć cześć, a nie bez słowa wychodzić. Musze przyznać że zachowała się wyjątkowo chamsko w stosunku do Lily. Czuła się ona strasznie nieswojo, ale Maggie oczywiście musiała zachować się jak idiotka. Standardowo. Mogłem się tego spodziewać. Ona nigdy się nie zmieni. Poczułem dotyk na swoim ramieniu. Była to oczywiście Lily.

- Przepraszam cię za Maggie.- westchnąłem.- Ona już taka jest.- na ustach dziewczyny pojawił się uśmiech.

- Nic nie szkodzi. Po prostu mnie nie polubiła.

- Ona nawet nie miała okazji cię poznać. Nie miała prawa cię oceniać.

- Czemu nigdy nic mi o niej nie mówiłeś?- spytała. Wzruszyłem ramionami. To działało w dwie strony. Maggie też nic nie wiedziała o Lily.- Wybacz ale nie chce o niej gadać.

- Jak chcesz.- znowu się uśmiechnęła.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Złamałam sobie serce tym rozdziałem. ;/

To opowiadanie będzie podzielona na dwie części. To właśnie był ostatni rozdział z pierwszej. Następny rozdział prawdopodobnie będzie już zaliczał się do drugiej części. ;>

CZYTASZ = KOMENTARZ