Rozdział 28

Rozdział dedykuje anonimowemu czytelnikowi. Masz dzisiaj urodzinki. Wszystkiego najlepszego. ;* Mam nadzieje że ten rozdział to przynajmniej jakiś minimalny prezent ode mnie dla ciebie. ;3 Jeszcze raz wszystkiego najlepszego. ;*

*Oczami Zayna*

Obudził mnie dzwoniący telefon. Wziąłem urządzenie i bez sprawdzania kto dzwoni odebrałem.

- Halo?- powiedziałem zaspanym głosem. Przetarłem ręką oczy.

- Hej Zayn! Kiedy wracasz? Stęskniłam się za tobą.- usłyszałem uwodzicielski głos swojej byłej. Obudziła mnie tylko i wyłącznie z tego powodu?

- Lily…- westchnąłem.- nie wiem kiedy wrócę.

- Mam nadzieje że za niedługo.- powiedziała smutnym głosem.

- Wszystko u ciebie w porządku?- skoro już dzwoni to spytałem.

- Wszystko dobrze. Miło że pytasz.

- Muszę już kończyć. Cześć.- nie czekając na jej reakcję rozłączyłem się. Odłożyłem na szafkę komórkę. Spojrzałem na drobną osóbkę leżącą obok mnie. Cwaniacko się uśmiechnąłem. Lepszego widoku nie mogłem mieć. Dziewczyna leżała przodem do mnie. Zbliżyłem się do niej, po czym pocałowałem jej policzek. Ślicznie wyglądała śpiąc. Przejechałem opuszkami palców po jej ręce. Przybliżyłem usta do jej ucha.

- Obudź się księżniczko.- szepnąłem. Odsunąłem swoją twarz by spojrzeć na brunetkę. Maggie na chwile otwarła powieki, ale zaraz z powrotem je zamknęła.- Obudź się.- powtórzyłem.

- Nie.- szepnęła niewyraźnie. Zbliżyłem się do dziewczyny. Położyłem rękę na jej tali. Jej oczy nagle się otwarły. Uśmiechnąłem się.- Dlaczego mnie budzisz?- spytała z pretensjami.

- Ponieważ chce cię pocałować.- cwaniacko się uśmiechnąłem. Położyłem ręce na tali Maggie. Pociągnąłem ją w swoją stronę. W końcu zyskałem to o co mi chodziło. Brunetka siedziała na mnie okrakiem. Dziewczyna położyła swoje ręce po moich bokach po czym przyległa swoją klatką piersiową do mojego torsu. Pomiędzy kciuk a palec wskazujący chwyciłem brodę dziewczyny. Podniosłem głowę i wpiłem się w jej miękkie usta. Jedną rękę położyłem na jej plecach, a drugą na jej karku.

- Maggie! Zayn!- brunetka jak oparzona przeturlała się na drugą połowę łóżka.

*Oczami Maggie*

Patrzyłam zdezorientowana na mamę, która stała w drzwiach. Moje serce tak mocno waliło, że czułam się jakby miało zaraz przedrzeć się na zewnątrz. Nie ruszałam się tylko patrzyłam na swoją matkę. Kobieta miała otwarte usta.

- Widzę was za chwile w kuchni.- powiedziała stanowczo po czym wyszła. Wstałam z łóżka Zayna. Podeszłam do szafy i zabrałam ubrania. Następnie poszłam do łazienki się przebrać. Po kilku minutach stałam już w kuchni. Mama i Josh stali oparci o meble.

- Czy wy…?- zaczęła mama.

- Nie spaliśmy razem. Bynajmniej nie tak jak sobie to wyobrażacie.- Zayn był nadzwyczajnie spokojny. Mówił jakby właśnie rozmawiał o pogodzie.

- Ale wy nie możecie.- moja rodzicielka ponownie się odezwała. Cieszył mnie fakt że Zayn tą rozmowę wziął na siebie. Nie potrafiłabym chyba wymówić jakiegokolwiek słowa. Moje gardło było ściśnięte.-Wracamy do domu, rozumiecie?!- podniosła głos.- Nie chce widzieć waszej dwójki razem!- mama niemal krzyczała.- Maggie nie masz zamiaru się wytłumaczyć?- spytała. Nie odpowiedziałam. Co jej miałam tłumaczyć? Miałam łzy w oczach. To wszystko strasznie bolało. Powstrzymywałam łzy.

Jechaliśmy w tym głupim aucie. Panowała cholerna cisza. Nie rozmawiałam ani z Zaynem, ani mamą, ani nawet Joshem.

Patrzyłam w świat za szybą. W mojej głowie było tysiąc różnych myśli. Poczułam uścisk na ręce. Spojrzałam w dół. Była to dłoń Mulata. Położyłam na niej swoją drugą dłoń i spojrzałam na chłopaka. Na jego ustach był cień uśmiechu. Miałam ochotę mocno się w niego wtulić i tak spędzić te okropne chwilę. Patrzyłam w jego czekoladowe oczy. Były smutne, ale uspokajały moją osobę. Dlaczego wszystko musi być tak trudne? Dlaczego akurat teraz tak cholernie pragnęłam jego bliskości? Kiedyś stwierdziłabym że to głupie, ale teraz jest inaczej. Gdyby Zayn kiedyś mnie dotknął zaczęłabym krzyczeć żeby zabrał łapska, teraz? Nasze relacje są strasznie pokręcone, ale kocham tą relacje. Zayn w raz jest kochany, zaś kiedy indziej jest cholernym dupkiem. W jednej chwili strasznie go pragnę, zaś w innej go nienawidzę. Jednak kocham każdą tą dziwną relacje. Kocham go nienawidzić, pragnąć, wkurzać, całować, śmiać się z niego.

Gdy wróciliśmy do domu nadal panowała cisza. Ruszyłam w stronę schodów.

- Maggie poczekaj!- powiedziała za mną mama. Do moich oczu napłynęły łzy, które spłynęły swobodnie po moich policzkach. Nie obracając się ani na chwile pobiegłam na górę do swojego pokoju. Zamknęłam drzwi i rzuciłam się na łóżko. Gdybym chociaż trochę pomyślała nie doszłoby do tej sytuacji. Gdybym nie pojechała na ten głupi wyjazd do niczego by nie doszło. Mama i Josh by się nie dowiedzieli. Więcej minusów niż plusów. Gdybym nie pojechała może sytuacja z Jamesem wyglądałaby inaczej. Po rozmowie w parku nawet się do niego nie odezwałam. Czuje się okropnie. Odtrąciłam go na drugie miejsce, a przecież to mój James. Mój najlepszy przyjaciel i zarazem jedyny. Teraz pewnie poleciałabym jak głupia mu się wypłakać. To żałosne i samolubne. Zawsze tylko ja i moje problemy. Czy kiedykolwiek posłuchałam co on ma do powiedzenia? Czuje się jakbym straciła właśnie wszystko.

__________________________________

Tak wiem że krótki rozdział. Nie musicie tego pisać, bo zdaje sobie z tego sprawę. xD

Co do opowiadania, to mieli nie zostać przyłapani.

Jednak komentarz candy land mnie jednak zmotywował do zmiany decyzji. ;3

Gdy skończę pisać dwa pozostałe blogi będziemy z Martą pisać nowy:

http://dark-story-with-one-direction.blogspot.com

CZYTASZ = KOMENTARZ