Rozdział 7

*Oczami Maggie*

Zapowiada się cudowny weekend. Wsiedliśmy do auta i pojechaliśmy nad to głupie jezioro. Szczerze mówiąc to nigdy tam nie była. Jak mieliśmy jechać to albo źle się czułam, albo wolałam zostać z Danem, albo mamie lub Joshowi coś wypadło. Wpatrywałam się w szybę po swojej stronie. Włożyłam sobie do uszu słuchawki i nie zwracałam uwagi na otoczenie. Cieszę się że poznałam Jamesa. Jest bardzo miły i wydaje mi się że się zaprzyjaźnimy. Ciekawe co u Sandy. Muszę do niej zadzwonić, albo chociaż napisać. Zayn mnie szturchnął. Wyciągnęłam z ucha słuchawkę i wrogo na niego spojrzałam. On tylko kiwnął głowa w kierunku mojej mamy. Spojrzałam w tamtym kierunku.

- Co?- spytałam.

- Pytałam co u Dana?- odezwała się mama. Akurat teraz jej się zebrało na rozmowę o tym debilu. Zapomniałam że oboje z Jochem są nim zafascynowani. Mogliby wreszcie zmienić swoje dobre zdanie o nim.

- Nie ma ciekawszych tematów?- odpowiedziałam po dłuższej chwili namysłu.

- Dlaczego tak mówisz? Przecież to twój chłopak. Pokłóciliście się?- zaczęła dopytywać. Ciężko westchnęłam.

- Nie jesteśmy ze sobą. Nie chce mi się o tym gadać, ok.?- z powrotem włożyłam słuchawki do uszu. Przez resztę drogi siedziałam w ciszy i słuchałam muzyki.

Wysiadłam z auta i rozejrzałam się dookoła. Muszę przyznać że jest tu ładnie, ale co z tego? Cały czas będę musiała patrzeć na nie wydarzonego Zayna. Przez chwile patrzyłam na jezioro. Przynajmniej będzie gdzie się opalać i pływać. Jedyna zaleta. Westchnęłam i się obróciłam.

- Chodźcie do domku.- odezwał się Josh. Cała nasza czwórka weszła do małego domku. W środku była mała kuchnia, łazienka i tylko dwa pokoje. Weszłam do jednego z nich. Było w nim duże dwu osobowe łóżko. Tu raczej nie będę spała. Wyszłam z pokoju i poszłam do drugiego. Na szczęście były w nim dwa osobne łóżka. Do pokoju wszedł pozostała trójka. Spojrzałam na Josha.

- Muszę mieć z nim pokój?- spytałam zirytowana.

- Ciesz się że nie musisz dzielić ze mną łóżka.- odezwał się Malik i położył swoją torbę obok jednego z łóżek. Mama i Josh wyszli z pokoju. Położyłam swoją torbę obok drugiego łóżka i na nim usiadłam.

- Przebierzcie się, bo idziemy nad jezioro!- krzyknęła mama. Wyciągnęłam z torby strój kąpielowy i poszłam do łazienki. Szybko się przebrałam i z niej wyszłam. Weszłam z powrotem do pokoju i zabrałam potrzebne rzeczy. Postanowiłam nie zwracać uwagi na Malika. Wyszłam z pokoju i wszyscy poszliśmy nad wodę. Mama z Joshem szli z przodu. Ja za nimi, a Malik za mną. Mama obróciła głowę i do mnie podeszła.

- O co chodzi? Czemu zerwałaś z Danem?- zapytała mama.

- Ty znowu o tym. Czemu od razu zakładasz że to ja z nim zerwałam?

- A jest inaczej?- odpowiedziała pytanie. Pokiwałam głową.

- Zerwał ze mną, bo mu się znudziłam.- powiedziałam z wyrzutem.- Przynajmniej pokazał swoje prawdziwe oblicze. Jest dupkiem i tyle. Proszę cię…- nie dokończyłam mówić, bo zadzwonił mój telefon. Wyciągnęłam go z torebki i spojrzałam na wyświetlacz. Od razu się uśmiechnęłam.

- Kto to?- spytała ciekawska mama. Spojrzałam na nią.

- A nikt.- odpowiedziałam krótko i skończyła się nasza beznadziejna rozmowa. Doszliśmy na plaże i położyliśmy swoje ręczniki. Z tej strony plaży było mało osób. Rzuciłam swoje rzeczy na piasek i zaczęłam ściągać ubrania. Malik oczywiście mnie wyprzedził i już szedł w kierunku wody. Przez chwile patrzyłam jak wchodzi do wody.

- Idziesz popływać?- spytał chyba mnie Josh. Spojrzałam w jego stronę. Miałam racje mówił do mnie. Pokiwałam głową i powoli poszłam w kierunku wody. Pisnęłam gdy poczułam zimną ciecz na nogach. Jednak się przemogłam i weszłam dalej. Woda w końcu stała się znośna. Zaczęłam się oswajać z woda. Była dość ciepła. Po chwili się zanurzyłam i zaczęłam pływać. Trwało to jakiś czas. Gdy pływanie mi się znudziło wróciłam na ręcznik. Mama z Joshem poszli pochodzić przy wodzie. Włożyłam okulary na nos. Postanowiłam po prażyć się na słońcu. Zamknęłam oczy. Przez chwile siedziałam samotnie. Jednak nie na długo. Ktoś postanowił przerwać moją samotność i usiadł obok. Uniosłam okulary i spojrzałam na osobę. Był nią oczywiście Zayn. Jakże inaczej. Pił wodę i mi się dokładnie przyglądał. Myślałam że jak zobaczy że też na niego patrzę to odwróci wzrok. Jednak się przeliczyłam. Wpatrywał się we mnie jak w obrazek.

- Czemu mi się tak przyglądasz?- spytałam zirytowana. Na jego ustach pojawił się delikatny uśmieszek.

- Nigdy wcześniej nie widziałem większego pulpeta.- zaczęłam się śmiać. To był szczery śmiech. Przypomniała mi się nasza ‘’rozmowa’’ o tym kto jest grubszy.

- Kto to mówi? Największy grubas świata.- rozejrzałam się w poszukiwaniu jakiegoś przedmiotu, którym mogłabym w niego rzucić. Jednak znalazłam tylko swoją bluzkę. Zwinęłam ją w kulkę. Zayn akurat odwrócił wzrok. Rzuciłam w niego koszulką. Jego reakcja była natychmiastowa. Wziął butelkę z wodą i wylał ja na mnie. Przy okazji wstał na równe nogi. Zmarszczyłam czoło.

- Nudzi ci się Malik?- zmarszczyłam czoło. Także wzięłam butelkę z wodą i całego go oblałam. Stanęłam na równe nogi. Podeszłam do niego bliżej. W idealnej odległości się zatrzymałam. Staliśmy na przeciwko siebie. On jednak postanowił pokonać tą przestrzeń. Podszedł zdecydowanie za blisko.

- Będę miał trudność z utopieniem cię. Umiesz pływać.- Malik niespodziewanie się schylił. Chwycił do ręki butelkę i wylał zawartość na mnie. Cholerny Malik. Pomyłam od razu.

- Ty też nie wspominałeś, więc ja też nie mówiłam.- odezwałam się. Nienawidzę go. Po co to niszczy? Przecież już było dobrze. Nie zwracaliśmy na siebie uwagi. A on co chce doprowadzić do kolejnej kłótni? Żeby Josh znowu się na nas wkurzał? Podniosłam głowę i spojrzałam na niego. Oboje patrzyliśmy sobie w oczy. Jego twarz była zadowolona. Cwaniacko się uśmiechnął.

- Seksownie wyglądasz taka mokra i wkurzona.

- Z grzeczności powinnam powiedzieć że ty też. Chyba okłamywanie ci byłoby gorszę, więc raczej tego nie powiem.- on oczywiście zaczął się śmiać. Idiota.- Co cię tak bawi?- spytałam zirytowana.

- Widzę że się jakoś dogadujecie. Zero kłótni.- oboje spojrzeliśmy w stronę dochodzącego głosu Josha. Od razu odeszliśmy od siebie z Malikiem.- Chyba jezioro wam sprzyja.- komentował dalej. Udawałam że tego nie słyszę. Wróciłam z powrotem na ręcznik. Na plaży siedzieliśmy do wieczora.

- Zayn wyłaź z tej łazienki.- jak można tyle siedzieć w łazience. Jeszcze dziewczyny rozumiem, ale on? Bez przesady. W końcu wyszła księżna z pomieszczenia. Minęłam go i weszłam do środka. Wykąpałam się i przebrałam. Z powrotem wróciłam do pokoju. Położyłam się na łóżku. zaczęła bawić się telefonem. W końcu się przemogłam i wybrałam numer Sandy. Po kilku sygnałach odebrała.

- Zadzwoń później. Nie mogę teraz gadać.- usłyszałam jej śmiech.- Na razie.

- Cześć.- rozłączyłam się. Fajna przyjaciółka. Nie można sobie lepszej wymarzyć. Siedziałam i patrzyłam w sufit. Ciężko westchnęłam.

- Czy ty musisz tu być?- pytanie było skierowane do Zayna.

- A czy ty musisz tu być? Drażnić mnie swoim byciem? I samą osobą?- odpowiedział pytaniami. Przez chwile się nie odzywaliśmy. Jednak ja postanowiłam zadać kolejne pytanie.

- Musiałeś się zjawić akurat w moim życiu? Nie mogłeś wprowadzić się do jakiegoś innego domu?

- A ty nie mogłaś znaleźć sobie jakiegoś innego Josha?- podniosłam głowę. Zayn mi się przyglądał.

- Miej pretensje do mojej mamy. Ona się w nim zakochała, nie ja. Jestem mu wdzięczna że próbował mnie wychować, ale nie potrzebowałam tego. Mógł być twoim ojcem, a nie próbować zastąpić mi mojego.- na chwile zapanowała cisza.- A teraz po świecie łazi taki nie wydarzony człowiek.- zaśmiałam się. Zayn uniósł jedną brew.

- Nie powiedział bym, że to akurat ja jestem nie wydarzony. Spójrzmy na przykład na to że na mnie leci więcej dziewczyn, niż na ciebie chłopaków.- zaczęłam się śmiać.

- Jak na razie to nie było żadnej. Ja byłam z Danem, James na mnie wpadł. On akurat jest tylko przyjacielem, ale można go doliczyć. Na dodatek ty się do mnie przystawiasz.- uśmiechnęłam się z lekką satysfakcją.- A i seksownie wyglądam jak jestem mokra.

- Myślisz że ja naprawdę coś do ciebie… czuje czy coś w tym stylu? Mogę cię oświecić że nie robisz na mnie wrażenia. Jesteś rozpuszczoną laską. Myślisz że możesz mieć wszystko. Poza tym i tak już masz.- to trochę zabolało. Nie jestem rozpuszczona. Tylko on odnosi takie wrażenie.

- Gdyby nie twój tata byłybyśmy biedne. Nie wiadomo co by się teraz z nami działo. Myślisz że zawsze miałam wszystko. Tu się właśnie mylisz. Oddałabym wszystko żeby się z tobą zamienić. Weź sobie Josha i te zasrane pieniądze. Naprawdę nie zależy mi na tym.

- Nie obchodzi mnie twoje zasrane życie. Udajesz osobę jaką nie jesteś. Nie wiem czy to jest jakaś maska czy coś. Nie dopuszczasz do siebie ludzi.- skomentował. Może naprawdę tak jest. Czasami wydaje mi się że już nie jestem sobą, że już dawno temu straciłam swoją osobowość.

- Przecież niedawno poznałam Jamesa.- zaczęłam się bronić.

- I tak pewnie go do siebie nie dopuścisz. On nie musi z tobą mieszkać. Nie chcesz żeby ludzie za blisko się do ciebie zbliżyli.- całkowicie spoważniałam. Wpatrywałam się w Zayna, który siedział na łóżku naprzeciwko mnie. Czyżby mnie rozgryzł?- Ktoś cię skrzywdził, albo nadal to robi. Ta bransoletka i napis ma jakieś znaczenie.- westchnąłem i odruchowo na nią spojrzałam. Chyba pierwszy raz rozmawialiśmy tak szczerze. Nie pokłóciliśmy się i to jest najważniejsze. Oboje już nic nie mówiliśmy. Położyliśmy się spać.

- Dobranoc psychologu.- powiedziałam cicho chichocząc.

- Dobranoc dziewczyno z maską.- obróciłam się do ściany. Próbowałam jakoś zasnąć. W końcu mi się udało.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Przepraszam że długo nie pisałam opowiadań, ale jakoś nie miałam czasu. Przez weekend mnie nie było, więc też nie mogłam. Ale już dodałam. ;> Bardzo długi, więc pewnie się cieszycie. :) Dodawajcie się do obserwatorów na moim drugim blogu: http://gardenof-stories.blogspot.com/

                                                            CZYTASZ = KOMENTARZ = KOLEJNY ROZDZIAŁ