Rozdział 17

*Następnego dnia*

*Oczami Zayna.*

Wszystko sobie przemyślałem. Całą noc nie spałem, bo rozmyślałem nad tym co powinienem zrobić. Przecież zaręczyłem się z Lily. To chyba był największy błąd mojego życia. Gdy Maggie powiedziała mi co czuje, coś we mnie drgnęło. Nie czułem do Lily tego samego co do Maggie. Nie wiem poco z nią byłem. Zresztą nadal jestem. Cholera jasna. Gdyby Maggie wszystko mi powiedziała wcześniej teraz bym z pewnością był z nią. Dlaczego mi nie powiedziała gdy wyjeżdżałem? Może jeszcze wszystko da się naprawić. Wysiadłem z auta. Stałem przed domem Lily. Musiałem coś z robić ze sowim życiem. Nie kocham Lily i nigdy nie kochałem. Zapukałem do drzwi i czekałem aż brunetka mi otworzy. Już po chwili stała na przeciwko mnie.
- Hej Zayn!- odezwał się jej entuzjastyczny głos.- Co tu robisz?- uśmiechnęła się w ten swój idealny uśmiech. Ja jednak miałem poważny wyraz twarzy.
- Cześć! Przyjechałem bo muszę z tobą poważnie porozmawiać.- dziewczyna odsunęła się na bok wpuszczając mnie do środka. Weszliśmy do salonu.
- Usiądź. Chcesz coś do picia?- zaproponowała.
- Nie dzięki.- brunetka usiadła na sofie wpatrując się w moją osobę.
- O czym chcesz pogadać?- spytała marszcząc czoło. Sam nie wiedziałem od czego zacząć. Przecież nie mogłem wypalić nie kocham cię, wolę inną. Nie jestem aż takim dupkiem. Nie twierdzę że teraz nie jestem. Westchnąłem. Przeczesałem palcami włosy szukając odpowiednich słów. Nie spodziewałem się że będzie to takie trudne. Spojrzałem na dziewczynę. Cały czas mi się przyglądała.
- Lily...- zacząłem.- chyba powinniśmy się rozstać.- powiedziałem najdelikatniej jak potrafiłem. Dziewczyna zmarszczyła czoło. Patrzyła na mnie tymi swoimi czekoladowymi oczami.

- Dlaczego?- szepnęła. Wyczułem rozpacz w jej głosie. Nie chce jej ranić, ale nie możemy być razem. Nie kocham jej! Przed odpowiedzią na jej pytanie spojrzałem na sufit, a potem z powrotem na nią.
- Nie chce cię ranić, ale będąc z tobą ranie siebie.- i Maggie. Tego już nie dodałem. Zauważyłem łzy wpływające do jej oczu. Zrobiła minę typu smutny psiak.
- To dlaczego mi się oświadczyłeś?- zapytała z pretensjami.
- Przepraszam.- mruknąłem pod nosem. Lily gwałtownie wstała. Łzy ściekały po jej policzkach. Była chodzącym ideałem, ale jej nie kochałem. Wygląd to nie wszystko.
- Jesteś cholernym dupkiem, wiesz? Znalazłeś sobie inną?- zadała pytanie. Co jej miałem odpowiedzieć? Nie mogłem kłamać. To i tak by nie miało sensu.
- Wszystko wyglądałoby inaczej gdybym wiedział wcześniej o jej uczuciach do mnie. Byłem z tobą. Myślałem że będzie tak jakbym był z nią. Nie było.- powiedziałem w szybkim tępię. Lily zacisnęły wargi.- Kocham cię, ale jak przyjaciółkę. Uświadomiłem sobie to trochę za późno, ale wybacz mi. Zawsze byłem przekonany że ona mnie nienawidzi.- Lily pospiesznie zaczęła ściągać swój pierścionek.
- Weź go sobie.- rzuciła w moją stronę mały przedmiot. Spadł pod moje stopy. Schyliłem się i go podniosłem. Położyłem go na stole.
- Zatrzymaj to.
- Nie chce od ciebie nic, rozumiesz? Opuść mój dom i nigdy nie wracaj. Tylko nie wracaj z podkulonym ogonem, bo tamta cię nie chciała.- tak jak prosiła wyszedłem. Nie chce nigdy więcej przechodzić przez takie coś. Wsiadłem do auta i wróciłem do domu.
- Gdzie byłeś pół dnia?- spytał Niall gdy wszedłem do domu.
- Byłem u Lily.- odpowiedziałem. W mgnieniu oka pojawił się Harry.
- Co?!- spytał zdziwiony.- Tylko nie mów...- nie dokończył bo mu przerwałem.
- Tak, zerwałem zaręczyny.- kanapka którą jadł Niall wylądowała na ziemi.
- Dlaczego? Przecież ją...- i za niego dokończyłem.
- ...nie kochasz.
- Oświadczyłeś się pierwszej lepszej panience?- zaśmiał się Louis. Zmierzyłem go wzrokiem.
- Ona nie jest pierwszą lepszą panienką. Poza tym nie będę wam się spowiadał.

*Oczami Maggie*

Czułam się teraz jak idiotka. Poco mu to powiedziałam? Zbłaźniłam się przed nim i tyle. Jego guzik obchodzą moje uczucia.

- Maggie, możesz nam powiedzieć o co na powitanie pokłóciłaś się z Zaynem?- spytała mama. Wzruszyłam ramionami.

- Nie pokłóciliśmy się.- powtórzyłam setny raz.

- Dziwnie się zachowujesz, kochanie.- stwierdziła. A jak mam się zachowywać, po tym wszystkim co mu powiedziałam? Na razie mogę powiedzieć że jestem kretynką. Nie powinnam mu była tego mówić.

- Zachowuje się normalnie. Tylko ci się zdaje.- powiedziałam cichym głosem.

- Wiesz że możesz mi powiedzieć wszystko, prawda?

- Uwierz że nie wszystko.- bąknęłam pod nosem. Usłyszała.

- Słucham? Jestem twoją matką.

- Wiem. Mamo, nic się nie dzieje. Wszystko jest w najlepszym porządku.- udawanie się uśmiechnęłam.- Mamo, idź już, proszę. Chce zostać sama.- mama wyszła z pokoju. Co jej miałam powiedzieć? Wiesz mamo wyznałam Zaynowi miłość, ale on nie odwzajemnia moich uczyć? Wplotłam palce we włosy, a następnie przymknęłam oczy.
- Powiedzcie że śnie. Błagam.- szepnęłam sama do siebie. Usłyszałam dzwonienie mojego telefonu. Wstałam i spojrzałam na wyświetlacz. Był to wujek. Szybko odebrała.
- Cześć!- przywitałam się mało entuzjastycznie.
- Co jest, mała? Żeby tak przywitać wujka Alex'a?- udawał oburzonego.
- Przepraszam. Mam gorszy dzień.- jego nie dało się tak szybo z blefować jak mamę. Ciężko westchnęłam.
- Ty też?- usłyszałam jego śmiech. Lekko się uśmiechnęłam.

- A co tobie się stało?- od razu zapytałam.
- Hmm dostałem dobrze płatną pracę i zamierzam kupić jakieś dom. Mam dużo oszczędności.- poinformował mnie.
- I gdzie te złe wiadomości?- zdziwiłam się.
- Dobrze płatna praca, znaczy tylko jedno...- dokończyłam za niego.
- ...koniec wolności.
- Jak ty mnie dobrze znasz. Teraz ty powiedz co się stało?
- Robisz się taki sam jak mama. To że mam gorszy dzień nie znaczy że coś się stało. Po prostu... mam gorszy dzień.- wyjaśniłam. Usłyszałam ciche westchnięcie. Nie kupił tego? To po części prawda. No może tylko początek że mam gorszy dzień.
- Pokłóciłaś się z Zaynem o coś poważnego.- to nie było pytanie lecz stwierdzenie.
- Yhym...- bąknęłam pod nosem. On jest znacznie gorszy niż mama.
- Nawet podejrzewam o co poszło. Pewnie nie chcesz o tym rozmawiać, więc już się zamykam. Chciałem ci tylko przekazać nowe wiadomości z mojego świata.
- Ciesze się że ci się układa. Teraz tylko znać sobie żonę. Nie wieżę w to że jeszcze jej nie masz. Przecież jesteś przystojny, zabawny i strasznie miły.
- I na dodatek mam taką Maggie.- zachichotałam słysząc jego zrezygnowanie.
- Tym bardziej powinieneś ja mieć. W końcu masz taką Maggie.- wujek zawsze umiał poprawić mi humor.
- Nie mam żony na tej samej zasadzie na jakiej ty nie masz Zayna.- zamurowało mnie. Co on właśnie powiedział?

~~*~~

Taki krótki rozdział. Następny będzie tym mega rozdziałem. Spróbuje się bardziej postarać. ;>

1. Dodałam do bohaterów wujka Maggie. ;> KLIK

KOMENTOWAĆ!!  OBSERWOWAĆ!!