Rozdział 22

Ten jakże cudowny rozdział dedykuje Nathalie Parsons. Dziękuje za te miłe, długie komentarze. Mam nadzieje że rozdział ci się spodoba. Miłego czytania. ;3

*Oczami Maggie*

Głowa pęka! Położyłam poduszkę na głowie i umierałam w spokoju. Cały czas z dołu dochodziły jakieś dźwięki.

Modliłam się aby mama i Josh poszli do pracy, albo gdziekolwiek. Byle by była cisza w domu. Nie miałam pojęcia która godzina, ale gdy usłyszałam czyjeś kroki na schodach mogłam się domyślić że idą po mnie. Miałam racje, mama weszła do mojego pokoju.

- Kochanie jest przed pierwszą.- oznajmiła wchodząc w głąb pokoju.- Alex zaprosił nas na rodzinny obiad. Zależało mi żebyś przyszła. Ubierz się w coś ładnego.- chciałam wujka za to udusić. Umieram, a on zaprosił nas na jakiś głupi obiad.

- Dajcie mi trochę czasu.- szepnęłam. Mama bez słowa opuściła pokój. Z grymasem na twarzy wstałam z łóżka. Wzięłam prysznic i poszłam się w coś ubrać. Dzisiaj nie było mowy o szpilkach. Włożyłam sukienkę i baleriny. Wyszłam z pokoju i poszłam na dół. Pierwszą rzeczą jaką zrobiłam to wzięłam jakieś proszki na ból głowy.

- Wyglądasz okropnie.- oznajmiła mama stojąca przy blacie kuchennym. Josh stojący obok niej tylko się uśmiechnął.

- Carren, odpuść. Dziewczyna wreszcie poszła na jakąś imprezę. W końcu się zabawiła.- przeszłam obok nich. Poklepałam Josha po ramieniu.

- Dzięki Josh.- bąknęłam pod nosem.- Obiad jest u wujka w domu?- spytałam.

- W restauracji.- odpowiedział Josh. Uśmiechnęłam się, ale zaraz mój uśmiech znikł. Obróciłam się tyłem do mamy i Josha. Nie chciałam żeby widzieli mojej miny. Wujek domyślił się że zakochałam się w Maliku. Cholera. Od naszej rozmowy przez telefon nie widziałam się z nim. Oby o nic nie pytał. Nie chce żeby mama, albo Josh się o tym dowiedzieli. Nie chce żeby ktokolwiek wiedział o moich uczuciach.

Podeszłam do wujka i mocno go przytuliłam. Dawno go nie widziałam. Już zdążyłam za nim zatęsknić.

- Co u ciebie Maggie?- znacząco na mnie spojrzał. Doskonale wiedziałam o co pyta. O Zayna. Wzruszyłam ramionami.

- Po staremu.- odpowiedziała krótko i usiadłam przy stole. Wszyscy poszli za moim śladem i usiedli na swoich miejscach. Josh spojrzał na zegarek, a następnie w stronę wejścia do restauracji.

- Nareszcie.- bąknął pod nosem. Zmarszczyłam czoło i obróciłam głowę w tym samym kierunku co on. Cóż dlaczego mnie nie dziwi że zaprosili Malika? Prychnęłam i spojrzałam w stronę wujka, który się głupio uśmiechał. Próbował to jakoś ukryć, ale ja to zauważyłam. Odwróciłam wzrok z wujka i patrzyłam na swoje palce. Oparłam się o krzesło i  skrzyżowałam ręce na piersiach. Gdy Zayn zajął miejsce obok mnie skrzywiłam się. Spojrzałam na chłopaka, który wyglądał koszmarnie. Podobnie jak ja.

- Sorry za spóźnienie.- przeprosił. Nasze oczy się spotkały. Szybko jednak oboje odwróciliśmy wzrok.

- Zayn, ty też byłeś w tym klubie co Maggie? Oboje wyglądacie… brak słów.- spytała mama. Mulat przez chwile zastanawiał się nad odpowiedzią, w końcu jednak odpowiedział na jej uwagę.

- Zbieg okoliczności.- odpowiedział patrząc na moją mamę.

- To musi być jakiś świetny klub, bo po waszym wyglądzie…- przerwałam jej.

- Mamo daj już spokój.- poprosiłam. Spojrzałam na rozbawionego wujka i posłałam mu wściekłe spojrzenie. Po wczorajszym teatrzyku wykonanym przez Malika nie chciałam z nim gadać. Nadal jestem na niego wściekła. Mama, Josh i wujek pochłonęli się rozmowie. Uniosłam kieliszek z winem do ust. Strasznie się chciałam napić. Głowa mi pękała i na dodatek ta cała sytuacja z Mulatem.

- Ty pijesz?- spytał kpiąco Zayn. Spojrzałam na niego i uniosłam jedną brew. Napiłam się wina i odłożyłam kieliszek na miejsce.- Myślałem że po wczorajszym sobie darujesz.

- Nie widać? Właśnie szukam jakiegoś chłopaka, któremu będziesz mógł przywalić.- powiedziałam wkurzonym głosem teatralnie się rozglądając. Resztę tego głupiego obiadu ani ja, ani Zayn nie odzywaliśmy się. Mama zaczęła rozmawiać z wujkiem na mój temat, co było dość dziwne.

- Maggie, ma jakiegoś wielbiciela.- oznajmiła uśmiechając się.

- Nie dziwie się, w końcu jest śliczną dziewczyną. Po czym wnioskujesz że ma wielbiciela?- dopytywał wujek. Robił to specjalnie.

- Dostała od niego piękne róże. Nie chce mi powiedzieć kim jest ten chłopak. Powiedziała tylko że to jakiś idiota.- uśmiechnęła się mama. Na moich policzkach pojawiły się czerwone wypieki, które za wszelką cenę próbowałam ukryć.

- Może nie jest zainteresowana tym idiotą.- podkreślił ostatnie słowo obojętnym głosem Malik.

- No właśnie.- zgodził się wujek. Mama zaczęła kontynuować pogrążanie mnie we własnych oczach.

- Nie sądzę. Inaczej by się zachowywała.- posłała mi niewinny uśmiech, a ja kątem oka dostrzegałam że Malik się uśmiecha. Jednak zastawił ręką usta by nikt tego nie dostrzegł.

- Miło by było gdybyś zauważyła że tu jestem.- skrzywiłam się mówiąc do mamy. Telefon Zayna zaczął dzwonić. Chłopak wyciągnął go z kieszenie i spojrzał na wyświetlacz.

*Oczami Zayna*

Przejechałem palcem po wyświetlaczu i przyłożyłem urządzenie do ucha. Dzwoniła Lily, więc musiałem odebrać. Może potrzebowała mojej pomocy.

- Co jest?- spytałem od razu bez chwili zastanowienia.

- Źle się czuję, przyjedziesz?- ciężko westchnąłem.

- Jasne, zaraz będę.- odpowiedziałem i się rozłączyłem. Nie mogłem jej odmówić. W końcu sam kazałem jej do siebie dzwonić gdyby coś się działo. Ojciec wpatrywał się we mnie swoimi wszystko wiedzącymi oczami.

- Coś się stało?- spytał marszcząc czoło.

- Lily źle się czuje i chce żebym do niej przyjechał. Chyba jest chora.- nie chciałem mówić jeszcze ojcu o jej ciąży. Sam przecież nie miałem żadnej pewności. Kątem oka dostrzegłem że Maggie się skrzywiła. Widać że chciała coś powiedzieć, ale się powstrzymywała. Wstałem od stołu. Gdy już miałem odchodzić ojciec się odezwał tym samym mnie zatrzymując.

- Zayn, jak będziesz od niej wracał to przyjedź do nas.- pokiwałem głową i poszedłem do samochodu.

Bez pukania wszedłem do domu Lily. Przeszedłem przez korytarz wypatrując brunetki.

- Tu jestem.- odezwał się jej głos. Ruszyłem w stronę dochodzącego głosu. Stała w salonie. W ręku trzymała szklankę wody. Przeczesałem palcami włosy. Dziewczyna była ubrana w czarny prześwitujący ‘’szlafrok’’. Było widać że pod spodem ma tylko czarną bieliznę. Spojrzałem na twarz dziewczyny.

- Co ci jest?- spytałem podchodząc bliżej.

- Siadaj.- wskazała na sofę. Usiadłem i czekałem na jakieś wyjaśnienia. Lily od razu usiadła obok mnie nie zostawiając pomiędzy nam żadnej przestrzeni. Położyła swoje ręce na moim udzie.- Strasznie się źle poczułam, ale już mi lepiej.- delikatnie się uśmiechnęła.- Umówiłam się na wizytę u lekarza.

- Mam iść z tobą?- spytałem. Dziewczyna pokręciła głową.

- Dam sobie radę sama. Jestem już duża.- zaśmiała się. Brunetka usiadła bokiem. Jedną z rąk przeniosła na mój tors. Lily oparła swoją głowę na moim ramieniu. Zaczęła delikatnie jeździć swoją nogą po mojej łydce. Zmarszczyłem czoło. Odsunąłem się trochę od dziewczyny i również usiadłem bokiem.

- Czyli dobrze się już czujesz?- niech nie robi ze mnie debila! Wiem że wcale źle się nie poczuła to był tylko pretekst bym do niej przyjechał. Ciężko westchnąłem. Gdy brunetka znowu się przysunęła, stanąłem na równe nogi. Dziewczyna powtórzyła mój ruch.

- Bardzo ci dziękuje że przyjechałeś.- zrobiła krok w moją stronę, a następnie mnie przytuliła.

- W końcu sam zaoferowałem ci pomoc.- bąknąłem pod nosem. Zacząłem już tego żałować. Dziewczyna podniosła głowę i spojrzała mi w oczy.

- I za to ci dziękuje.- uśmiechnęła się. Zbliżyła swoją twarz do mojej, ale zrobiłem krok do tyłu. Co ona do cholerny sobie myśli?! Ruszyłem w stronę wyjścia w ostatniej chwili się zatrzymałem. Obróciłem się na pięcie i spojrzałem na brunetkę.

- Lily, przestań próbować.- upomniałem ją.

- Nie mam zamiaru, Zayn.- szepnęła. Nie zwracając na nią uwagi opuściłem jej dom i poszedłem do auta. Niepotrzebnie tu właściwie przyjechałem. Tylko straciłem czas.

Skoro ojciec kazał mi przyjechać to bez pukanie wszedłem do środka domu. Wkurzony poszedłem w kierunku salonu. Był tam sam ojciec.

- Carren! Maggie!- zawołał je, a ja usiadłem na kanapie.- I co w porządku z Lily?- spytał. Prychnąłem.

- Straciłem tylko niepotrzebnie czas. Wcale się źle nie czuła. Miała jeszcze dużo siły na jakieś głupie podchody. Oferujesz komuś pomoc, a ta osoba to wykorzystuje.- byłem naprawdę wściekły.

- Cóż za odkrycie.– zaśmiała się sztucznie Maggie. Jest na mnie zła chociaż to ja powinienem być na nią.

- Dziwisz się jej? Jeszcze do niedawna chciałeś się z nią ożenić.- przypomniał mi ojciec.

- Ale już nie chce. Po co miałem tu przyjechać?- spytałem zniecierpliwiony.

- Mam dla was propozycje. Jedziemy z Carren do domku nad jezioro, pomyślałem że wam też przyda się odpoczynek.- wyjaśnił ojciec. Spojrzałem na Maggie. Brunetka wzruszyła ramionami.

- Zastanowię się.- powiedziała, a następnie wstała i wyszła.

- Nie wiem czy będę miała czas. Dam znać jak coś.- oznajmiłem. Gdyby Maggie jechała, ja na pewno zrobił bym to samo. To zależy od niej.- To wszystko?- spytałem. Ojciec pokiwał głową. Również wstałem i poszedłem w ślad za brunetką. Tak jak myślałem poszła do swojego pokoju. Wszedłem do środka, chociaż mi na to nie pozwoliła. Podszedłem do stojącej na środku pokoju Maggie.

- Chyba musimy sobie coś wyjaśnić.- zacząłem. Dziewczyna od razu zaczęła mówić.

- Jesteś cholernym debilem.- stwierdziła.- Nikt ci nie kazał od razu bić tego chłopaka.

- Masz racje miałem mu pozwolić żeby cię dotykał.- skrzywiłem się na samo wspomnienie wczorajszego wieczoru. Powinien jeszcze mocniej ode mnie dostać. Należało mu się.

- Skąd wiesz że tego nie chciałam?- spytała ściszonym głosem.

- A chciałaś?!- syknąłem. Nie odpowiedziała.- No właśnie.- chwyciłem jej dłoń.- Nie zrezygnuje z ciebie i żaden dupek nie będzie cię dotykał, rozumiesz?- dziewczyna spuściła wzrok na nasze splecione palce. Chciałem zmienić temat. Nie chciałem gadać już o wczorajszym dniu.- Ślicznie wyglądasz w tej sukience.- uśmiechnąłem się. Brunetka spojrzała na mnie i minimalnie się uśmiechnęła.- To co jedziemy nad to jezioro?- spytałem z nadzieją w głosie.

- My?- uniosła jedną brew.

- Jeśli nie pojedziesz, to ja też nigdzie się nie wybieram. Muszę ci dotrzymać towarzystwa.- zachichotałem.

- Lepiej dotrzymaj je Lily. Ona strasznie by tego chciała.

- Zazdrosna?- cwaniacko się uśmiechnąłem.

- O ciebie?- sztucznie się zaśmiała.- Wcale.

- Nadal jesteś na mnie zła?

- A powinnam?- odpowiedziała pytaniem.

- Skoro nie jesteś, to chodź ze mną jutro na spacer i kawę.- chciałem spędzić z nią więcej czasu. Chciałem żeby wreszcie się do mnie przekonała.

- Nie.- odpowiedziała bez namysłu.

- Świetnie, przyjdę po ciebie.- zachichotałem. Puściłem jej palce i ruszyłem w stronę drzwi.- To do jutra. Powiem ojcu że jedziemy z nimi nad to jezioro.- nie udało jej się ukryć małego uśmiechu na twarzy. Wyszedłem z jej pokoju. Teraz mój humor zdecydowanie się poprawił.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Aww Zayn. *_* Jak ja uwielbiam pisać to opowiadanie. Dzisiaj pisząc je szczerzyłam się do ekranu jak głupia. xD Ten rozdział jest takie strasznie długi, że udało się dodać aż 4 zdjęcia. Jaram się. ;P Dodawajcie się do obserwatorów, komentujcie, krytykujcie, odpowiadajcie na pytania z ankiety itp ;3

CZYTASZ = KOMENTARZ = MOTYWACJA