Rozdział 23

*Następnego dnia*

*Oczami Maggie*

Usłyszałam dzwonienie mojego telefonu. Wzięłam go z półki i przejechałam palcem po ekranie. Nie wiedziałam kto dzwoni, bo wyświetlił mi się jakiś numer.

- Słucham.- powiedziałam niepewnym głosem. Kto może do mnie dzwonić? Nie pamiętam, żebym podawała komuś swój numer.

- Hej Maggie, tu Brookes.- jej charakterystyczna melodia głosu przypomniała mi o dziewczynie z klubu.

- Hej!- przywitałam się.- Skąd masz mój numer? Nie pamiętam żebym ci go podawała.- zmarszczyłam czoło. Chyba że byłam zbyt pijana, bo to zapamiętać.

- To chyba najmniej istotne. Poza tym powinnam się domyślić że James mi dał.

- Umm, fakt.- skrzywiłam się słysząc jej poważny głos. Była lekko zdenerwowana, dało się to wyczuć w jej głosie. Domyśliłam się w jakiej sprawie do mnie dzwoni.- Co z Deanem?- spytałam zmartwiona. Jestem cholerną egoistką. Koleś nieźle oberwał od Zayna, a ja nawet nie spytałam Jamesa czy z nim wszystko w porządku. Przejmowałam się tylko sobą, bo w końcu to ja byłam najbardziej poszkodowana. W końcu to ja oberwałam od wkurzonego Zayna.

- Jest trochę poobijany. Kim był ten koleś?- spytała od razu. Westchnęłam. Teraz przez niego muszę się tłumaczyć. Długo szukałam odpowiedzi na jej pytanie, w końcu otworzyłam usta by się odezwać.

- Nikt ważny.- powiedziałam to tak cicho, że ledwo sama to usłyszałam. Co miałam jej niby powiedzieć? To wszytko było tak skomplikowane, ze pewnie i tak by nie zrozumiała.

- Mam rozumieć, że koleś wyciąga cię przed klub i na ciebie krzyczy i nie jest nikim ważnym. Na dodatek pobił kolesia z którym tańczyłaś? Jak chcesz. Nikt ważny.- sarkastycznie powiedziała ostatnie dwa słowa. Usłyszałam dzwonek do drzwi. Byłam sama w domu, więc nie mogłam liczyć że ktoś otworzy drzwi za mnie. Wyszłam z pokoju i zeszłam na dół, nie przerywając rozmowy z koleżanką.

- To naprawdę nikt ważny. To strasznie skomplikowane by wytłumaczyć.- wyjaśniłam w skrócie. Otwarłam drzwi i zobaczyłam Malika. Skrzywiłam się na jego widok. Wpuściłam go do środka i kontynuowałam rozmowę.- Brookes, odpuść.- dziewczyna westchnęła.

- To nie fair. Chciałabym przynajmniej wiedzieć kim dla ciebie jest.- przerwałam jej.

- Całe życie jest nie fair. Zacznij się przyzwyczajać.- bąknęłam pod nosem. Zayn przeszedł obok mnie i przejechał swoją ręką po mojej tali. Zrobiłam krok w bok, a chłopak się zadziornie uśmiechnął.- Wracając do tej imprezy to trochę za dużo wypiłam. Dużo rzeczy nie powinno się wydarzyć.

- Masz na myśli nasz pocałunek.- zaśmiała się. Jej samopoczucie nagle się zmieniło. Zdziwiło mnie to z jaką łatwością przychodziło jej o tym mówić. Szczerze to byłam trochę zażenowana. Jak najszybciej chciałam skończyć ten temat. Przeczesałam palcami włosy.- Nie wracajmy do tego. Zakład to zakład.

- Masz rację. Muszę już kończyć.- zerknęłam na znudzonego Zayna. Stał oparty o ścianę i mi się przyglądał.

- To do zobaczenia.- pożegnała się entuzjastycznym głosem. Rozłączyłam się i kolejny raz spojrzałam na szatyna.

- Cześć!- odezwał się jako pierwszy.- Mówiłem że przyjdę.- pokiwałam głową.

- Daj mi chwile. Muszę napisać smsa.- powiedziałam z powrotem spoglądając na ekran telefonu. Wystukałam szybko w telefonie wiadomość do Jamesa.

Do: James

Treść: Jak cię spotkam, to skopę ci dupę! ;* xx

Wysłałam wiadomość i schowałam telefon do kieszeni.

Włożyłam trampki i oboje z Zaynem wyszliśmy z domu. Chłopak zbliżył swoją twarz do mojego ucha. Jego oddech obijał się o moją szyję. Przeszedł mnie dziwny dreszcz.

- Miło było cię widzieć przez kilka dni ubraną seksownie.- wyszeptał. Gdy spojrzałam na Zayna zauważyłam jak głupio się szczerzy. Pokręciłam głową z dezaprobata.

- Jeśli ci nie odpowiada mój strój, to zaraz wrócę do domu i sam pójdziesz sobie na tą cholerną kawę.- wysyczałam przez zaciśnięte zęby. O co mu chodzi? Jestem ubrana normalnie. Po swojemu. Różowe rurki, czarna bluzka i vansy. Normalny struj. Jeśli chce spotykać się z seksownie ubraną dziewczyną to niech idzie do swojej Lily. Ona na pewno mu to zapewni. Zayn położył swoją rękę na moich plecach i lekko popchnął do przodu.

- Chodź.- poszłam choć zdążył mnie już wkurzyć. Chciałam zawrócić, ale jednak sobie to darowałam.

Wzięłam łyk kawy. Kątem oka dostrzegłam że szatyn mi się przygląda.

- Patrzysz na mnie, widzę to.- powiedziałam nie podnosząc głowy. Na jego ustach pojawił się uśmiech.

- To znaczy że nie jest z tobą tak źle.- wyciągnęłam z kieszeni telefon. Spojrzałam na zegarek.

- Spędziłam z tobą aż pół godziny. Mam cię już dość.- położyłam telefon na stoliku i spojrzałam na Mulata. Jego uśmiech tylko nabrał na sile. Naprawdę jest czym się cieszyć.

- Twój najlepiej zagospodarowany czas jak zwykle przy mnie.- zachichotał. Teatralnie przewróciłam oczami, ale mały uśmiech wdarł się na moje usta.

- Och ta twoja skromność.- to było silniejsze ode mnie. Ten głupi uśmiech pojawił się na moich ustach. Chciałam żeby zszedł, ale nie posłuchał. Gdy wypiłam całą kawę zachciało mi się sikać.

*Oczami Zayna*

Maggie poszła do łazienki, a ja zostałem sam. Dopiłem swoją kawę. Telefon Maggie zaczął dzwonić. Za pierwszym razem to zignorowałem, ale za drugim zaczęło mnie to irytować. Jak ktoś nie odbiera, to nie! Trudno to zrozumieć? Sięgnąłem po telefon brunetki. Na wyświetlaczu pojawiło się imię tego idioty, Jamesa. Bez wahanie odebrałem jej telefon.

- Tak trudno zrozumieć że ktoś nie odbiera?- syknąłem do telefonu.

- Daj mi Maggie.- zażądał, co mnie bardzo zirytowało. Ten jego wkurzający głos doprowadzał mnie do szału. Sam fakt, że Maggie spędzała z nim tyle czasu był nie do zniesienia. Koleś wkurzał mnie na każdym kroku. Zaszedł mi za skórę i tak już zostanie.

- Jest ze mną. Nie ma czasu na rozmawianie z takim debilem jak ty. Miło było znowu słyszeć twój irytujący głos. Cześć.- nie czekając na jego reakcje rozłączyłem się i położyłem telefon na swoim miejscu. Szczerze to byłem z siebie dumny. Niech wie że Maggie się ze mną spotkała. Gdy brunetka wróciła do stolika, wzięła swój telefon i poszliśmy na spacer. Zanim dotarliśmy do parku zaatakowały nas fanki. Zrobiłem sobie z nimi kilka zdjęć i podpisałem kilka autografów. Maggie w tym czasie stała z boku przyglądając się temu wszystkiemu. Później z powrotem ruszyliśmy do parku. Park wyglądał tak jak zwykle. Ludzie przechodzili uliczkami rozmawiając ze sobą.

Dzieci biegały po trawie, a my szliśmy w ciszy. Nasz spacer był krótki. Już po chwili byliśmy pod domem. Powoli szliśmy w stronę wejścia. Maggie dopiero tutaj zaczęła mówić.

- Dean może złożyć na ciebie skargę o pobicie. Masz szczęście że jest tylko trochę poobijany.- skrzywiłem się.

- Mam szczęście?- powtórzyłem.- Powinien o wiele bardziej oberwać!- warknąłem.- Niech sobie składa jakieś głupie skargi. Mam to gdzieś.- wzruszyłem ramionami. Oboje weszliśmy do domu. Maggie oparła się plecami o ścianę i zaczęła dalej mówić.

- To ja musiałam się tłumaczyć, kim był ten koleś który wyciągnął mnie z klubu i pobił kolesia z którym tańczyłam.- powiedziała cicho patrząc w ziemie.

 I co powiedziałaś?- spytałem. Szczerze byłem ciekaw jak Maggie to wytłumaczyła. Zmarszczyłem czoło i spojrzałem na dziewczynę, która chwile wahała się z odpowiedzią.

- Że to nikt ważny.- na kilka sekund podniosła głowę, by sprawdzić moją reakcje. Wzruszyłem ramionami i lekko się skrzywiłem.

- Skoro tak sądzisz.

- A co miałam powiedzieć?! Że to jakiś napalony koleś, który próbuje się do mnie dobrać?!- powiedziała trochę głośniejszym głosem niż poprzednie słowa. Położyłem ręce po obu bokach jej głowy. Patrzyłem na jej twarz. To mnie trochę zabolało i zarazem wkurzyło.

- Właśnie tak miałaś powiedzieć.- syknąłem. Moja twarz była kilka centymetrów od jej. Wpatrywałem się w jej zagubione tęczówki. Brunetka nie wiedziała gdzie podziać wzrok. Chyba zaczęła żałować swoich słów.- Dobrze wiedzieć co o mnie myślisz.- dziewczyna głośno przełknęła ślinę. Odsunąłem się od niej i skierowałem do wyjścia. Bez wahania otwarłem drzwi.

- Zaczekaj. Zayn!- wyszedłem z domu i trzasnąłem drzwiami. Przecież nie o to mi chodzi? Dlaczego w ogóle tak pomyślała? Pierwszy raz to nie ja przegiąłem. Jej słowa… po prostu mnie zabolały.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Aww Zayn i Maggie. xD Uwielbiam ich. Piszcie co sądzicie o rozdziale. ;3

Dodawajcie się do obserwatorów, komentujcie, czytajcie, krytykujcie itp. ;P

CZYTASZ = KOMENTARZ = MOTYWACJA